Specyficzny trend w Europie: ludzie wykształceni, wolni, mobilni, zamożni etc. – w stopniu nieznanym w dziejach, zatem wydawałoby się gotowi do samodzielności jak nigdy dotąd. A tymczasem przez swoje polityczne wybory – i w skali większości państw, i w UE jako takiej – przyzwalają na spętanie swego życia przepisami, regulacjami, na rozrost administracji, na wnikanie przez ‘państwo’ w segmenty życia, gdzie bez niego świetnie by sobie poradzili. I do tego tę (nad)opiekuńczość traktują jako dziejowe osiągnięcie, dobro, którego pozbawić się dobrowolnie nie dadzą. (więcej…)