Władza polityczna i przywództwo w Unii Europejskiej
Konserwatywna odpowiedź na ich kryzys
(Kraków, 17-18 kwietnia 2015)

Organizatorzy: New Direction – The Foundation for European Reform i Ośrodek Myśli Politycznej w Krakowie

Konferencja się w ramach Kongresu Polska Wielki Projekt

Sesja I: 17 kwietnia, sesja I: „Europa: co dalej? Konserwatywna odpowiedź na ewolucję Unii Europejskiej i wyzwania współczesnej polityki” (początek transmisji: 16:00), www.youtube.com/watch?v=_Y9k7y8YGV8

Wystąpili: prof. Miłowit Kuniński, red. Marek Magierowski, prof. Ryszard Legutko, dr hab. Arkady Rzegocki, dr hab. Artur Wołek, red. Martin Weiss, dr hab. Kazimierz Michał Ujazdowski, red. Bronisław Wildstein

Zagadnienia:
- Jaka jest zdolność konserwatystów, aby kształtować politykę europejską zgodnie z ich ideami i koncepcjami?
- Jaki model europejskiej integracji i ewolucji UE jest do zaakceptowania przez konserwatywnych polityków, ekspertów i intelektualistów? Czy ich akceptacja dla UE ma swoje granice, związane z jej kształtem politycznym, czy forsowanymi przez jej instytucje i prawodawstwo ideologicznie motywowanymi rozwiązaniami?
- Czy konserwatyzm jest użytecznym terminem i szyldem w myśleniu o europejskiej polityce i w jej prowadzeniu?
- Czy aksjologia wciąż ma znaczenie w Europie? Czy jej obecność w polityce europejskiej wzmacnia pozycję konserwatystów, czy ją osłabia?
- Czy konserwatyści powinni wspierać ideę wzmocnienia roli UE w stosunkach międzynarodowych? Czy taka idea jest w obecnych warunkach realistyczna?
- Czy w ogóle jest do pomyślenia konserwatywne przywództwo w UE, biorąc pod uwagę trendy, które dominują we współczesnej polityce i kulturze?
- Czy konserwatyści stoją przed alternatywą: być wiernym swoim zasadom, czy być skutecznym politycznie (w polityce międzynarodowej i wewnętrznej)?

Sesja II: 18 kwietnia, „Europa na rozdrożu: polityczne i ideologiczne wyzwania dla państw środkowoeuropejskich” (początek transmisji: 10.30), www.youtube.com/watch?v=dHYwd1UFrss

Występili: dr Adam Burakowski, red. Jaroslav Daniška, prof. Ferenc Hörcher, dr Adrian Papahagi, dr Martin Slaný, red. Virginijus Valentinavičius, dr hab. Artur Wołek, red. Lenka Zlámalová

Zagadnienia:

- Jaki model integracji europejskiej i ewolucji UE jest akceptowalny z perspektywy interesów narodowych państw Europy Środkowej? Jakie są granice ich akceptacji?

- Co powinno zostać uczynione z legitymizacją społeczną europejskich instytucji? Jak odpowiedzieć na problem deficytu demokracji w niepochodzących z wyborów ciałach UE i braku wpływu obywateli poszczególnych państw członkowskich UE na politykę swoich rządów dotyczącą legislacji i politycznych decyzji Unii? Czy demokratyzacja UE byłaby korzystna dla państw środkowoeuropejskich, czy osłabiłaby ich pozycję?

- Czy interesy ekonomiczne państw środkowoeuropejskich powinny być decydujące dla ich polityki w ramach UE?

- Jak elity polityczne państw Europy Środkowej traktują swą rolę w europejskiej polityce: czy z perspektywy narodowych interesów i ideologicznych zasad, czy raczej jako element wewnętrznej rywalizacji (co dominuje: pryncypialne czy pragmatyczne podejście)?

- Czy powinniśmy poważnie myśleć o scenariuszu rozpadu UE? Jakie byłyby koszty i korzyści takiego scenariusza, analizowane z perspektywy krajów środkowoeuropejskich?


Sesja III: 18 kwietnia, „Władza polityczna w Unii Europejskiej” (początek transmisji, ok. 13.45), www.youtube.com/watch?v=YBzmBgC6GQg

Wystąpili: prof. Zdzisław Krasnodębski, dr Csaba Törő, dr hab. Przemysław Żurawski vel Grajewski

Zagadnienia:

- Jaki powinien być podział kompetencji między ośrodkami władzy państw narodowych i instytucjami UE, który byłby akceptowalny dla konserwatystów?

- Czego dowiadujemy się o formalnych i nieformalnych mechanizmach decyzyjnych w UE, kiedy analizujemy jej rolę w obecnym kryzysie międzynarodowym?

- Jakich nieformalnych mechanizmów używa UE, by zmusić państwa członkowskie, by zaakceptowały i zastosowały rozwiązania forsowane przez UE? Jak państwa członkowskie przeciwstawiają się tym mechanizmom?

- Jaki jest wpływ bilateralnej i multilateralnej współpracy między państwami członkowskimi UE na jej procesy decyzyjne?

- Jaki wpływ na politykę UE wywierają nie-państwowe podmioty – media, biznes, nieformalne grupy interesów?

- Jak konserwatyści mogą powstrzymać rozrost unijnych struktur biurokratycznych?

- Jak uczynić proces decyzyjny w UE bardziej efektywnym (zarówno pod kątem uzgadniania i podejmowania decyzji, jak i ich wcielania w życie) bez narażenia na szwank interesów wszystkich państw członkowskich, niezależnie od ich potencjału czy politycznego znaczenia w Unii?