 |
 
   
Edmund Burke
Odwołanie od nowych do starych wigów
Odwołanie od nowych do starych wigów, drugi wydany w serii Biblioteka Myśli Politycznej wybór pism Edmunda Burke’a (1729-1797), zawiera jego najważniejsze teksty poświęcone angielskiej tradycji politycznej. Wybitny myśliciel konserwatywny wyłożył w nich swoje poglądy m.in. na temat granic ingerencji państwa w swobodny rozwój społeczeństwa, obowiązków obywateli wobec swej wspólnoty politycznej, sposobów powstrzymywania radykałów bez niszczenia wolności obywatelskich, zagrożeń związanych z częstym wśród polityków partykularyzmem i brakiem należytego szacunku dla tradycji – zatem zagadnień wciąż kluczowych w refleksji o polityce. Dokonana przez Burke’a interpretacja tych dylematów stała się kanoniczną dla kolejnych pokoleń konserwatystów. Odnajdują oni w niej zasady polityki rozsądnej, sprawiedliwej i skutecznej, które do dziś stanowią ważną intelektualną inspirację i znakomitą szkołę politycznego myślenia.
„Wyróżniającym aspektem naszej konstytucji jest jej wolność. Zachowanie tej wolności w nienaruszonym stanie stanowi szczególny obowiązek i właściwe powiernictwo członka Izby Gmin. Ale wolność, jedyna wolność, o jakiej mówię, powiązana jest z porządkiem; ta zaś nie tylko współistnieje z porządkiem i cnotą, ale nie może istnieć bez nich. Jest ona nieodłącznym elementem dobrych i stabilnych rządów oraz ich istoty i podstawowych zasad”. (Przemówienia po przyjeździe do Bristolu oraz po zakończeniu wyborów) 100. książka w serii Biblioteka Myśli Politycznej Wstęp: Tomasz Tulejski Przekład: Agnieszka Wincewicz-Price ISBN 978-83-62628-79-7 Format 125x195 mm Miękka oprawa Stron: 408 Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Pozostałe obrazy: Edmund Burke (1729-1797) - Edmund Burke (1729-1797) – angielski polityk, publicysta i filozof polityczny, uchodzący za jednego z najważniejszych myślicieli konserwatywnych w historii tego nurtu myśli politycznej. Był on przeciwnikiem radykalizmu i zwolennikiem ewolucyjnych przemian politycznych, społecznych i kulturowych, stąd wyniknął jego gwałtowny sprzeciw wobec rewolucji francuskiej, której gruntowną krytykę zawarł w słynnych "Rozważaniach o rewolucji we Francji" (1790), pisanych we wczesnych jej stadiach, a wnikliwie przewidujących późniejszą falę terroru. Zarazem Burke popierał prawa amerykańskich kolonii do niepodległości. Występował także przeciw rozbiorom Polski, nadużyciom polityki kolonialnej w Indiach i represjonowaniu irlandzkich katolików. „Zaspokajanie naszych potrzeb nie jest w mocy władzy. Wyobrażenie mężów stanu, że jest inaczej byłoby próżną arogancją. To naród ich utrzymuje, a nie oni naród. W mocy władzy jest zabezpieczanie przed nadmiernym złem. W tej, a być może i w każdej innej materii, może ona zdziałać bardzo niewiele konstruktywnego dobra”. (fragment tekstu "Refleksje i dane o nieurodzaju")  |
