Roman Rybarski (1887-1942), jeden z czołowych ideologów Narodowej Demokracji, urodził się w Zatorze w ówczesnym powiecie oświęcimskim. W 1906 r. podjął studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1911 r. uzyskał stopień doktora, a w 1913 r. habilitowała się. W 1919 r. był ekspertem polskiej delegacji na konferencję pokojową w Paryżu. Od 1922 r. profesor ekonomii politycznej. W 1926 r. wraz z R. Dmowskim stworzył Obóz Wielkiej Polski. Współzałożyciel powstałego w 1928 r. Stronnictwa Narodowego. W latach 1928-1935 kierował pracami grupy parlamentarnej Stronnictwa Narodowego. Zwolennik demokracji parlamentarnej, stał na czele starej formacji politycznej endecji. W 1939 r. został członkiem rzeczywistym Polskiej Akademii Umiejętności w Krakowie. W 1941 r. dyrektor departamentu skarbu podziemnego państwa polskiego. Ważniejsze prace: Idea gospodarstwa narodowego (1919), System ekonomii polityczne (1924), Naród, jednostka, klasa (1926), Polityka i gospodarstwo (1927), Przyszłość gospodarcza świata (1932), Przyszłość gospodarcza Polski (1933), Podstawy narodowego programu gospodarczego (1934), Siła i prawo (1936), Idee przewodnie gospodarstwa Polski (1939).