Roman Rybarski (1887-1942), jeden z czołowych
ideologów Narodowej Demokracji, urodził się w Zatorze w ówczesnym
powiecie oświęcimskim. W 1906 r. podjął studia na Wydziale Prawa
Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1911 r. uzyskał stopień doktora,
a w 1913 r. habilitowała się. W 1919 r. był ekspertem polskiej delegacji
na konferencję pokojową w Paryżu. Od 1922 r. profesor ekonomii politycznej.
W 1926 r. wraz z R. Dmowskim stworzył Obóz Wielkiej Polski. Współzałożyciel
powstałego w 1928 r. Stronnictwa Narodowego. W latach 1928-1935
kierował pracami grupy parlamentarnej Stronnictwa Narodowego. Zwolennik
demokracji parlamentarnej, stał na czele starej formacji politycznej
endecji. W 1939 r. został członkiem rzeczywistym Polskiej Akademii
Umiejętności w Krakowie. W 1941 r. dyrektor departamentu skarbu
podziemnego państwa polskiego. Ważniejsze prace: Idea gospodarstwa
narodowego (1919), System ekonomii polityczne (1924), Naród, jednostka,
klasa (1926), Polityka i gospodarstwo (1927), Przyszłość gospodarcza
świata (1932), Przyszłość gospodarcza Polski (1933), Podstawy narodowego
programu gospodarczego (1934), Siła i prawo (1936), Idee przewodnie
gospodarstwa Polski (1939).
|