Partia Nigela Farage’a odniosła ważne symbolicznie zwycięstwo nad torysami, „przejmując” w wyborach ich miejsce w Izbie Gmin z Rochester. To wydarzenie jest ciekawe z paru powodów. Po pierwsze – stanowi sygnał, że nawet przy dużej mobilizacji torysów, zaangażowaniu nie tylko lokalnych struktur, ale i głośnych nazwisk z centrali, z szefem partii i rządu na czele, mają oni problem w bezpośrednich starciach z Partią Niepodległości. Starciach z uwagi na angielski model wyborczy nieuchronnych. Po drugie – kurs na pozbycie się problemu w postaci partii Farage’a poprzez przejmowanie niektórych elementów jej retoryki (nawet jeśli łagodniej podawanych), może torysów wpędzić w jeszcze większe tarapaty. Jak to często bywa – po co wyborcom poniekąd podróbka, skoro jest oryginał, dla wielu bardziej wiarygodny na polu, na którym jest od dawna. Polu, które ponadto część tradycyjnego elektoratu torysowskiego mimo całej niechęci do UE, nie uznaje jednak za swoje. (więcej…)
Ozanczone wpisy ‘polityka angielska’
Wpisy :
Trudne wybory torysów
21 listopada 2014John O’Sullivan, Cameron Capers (komentarz o sytuacji politycznej w Anglii – po angielsku)
13 czerwca 2010Politics is the art of the plausible. Only two weeks after the British electorate ushered in the apparent uncertainty of a hung parliament, the Lib-Dem-Con coalition cobbled together from the disappointed Tories and the third-place Liberal Democrats has already acquired an aura of inevitability. This aura has been created in part by the leaders of the two parties. Though politically at odds (at least until the polls closed), Tory David Cameron and Lib-Dem Nick Clegg are socially almost identical: both rich, both well-connected, both graduates of famous public (i.e., private) schools and Oxbridge, both married to stylish successful career women, and both dedicated full-time career politicians who, as the saying goes, “never had a real job.”