Ozanczone wpisy ‘Polska w UE’

Wpisy :

    Nieznośna względność sukcesu

    omp

    2 września 2014

    Przewodniczącemu Rady Europejskiej z Polski byłoby łatwiej wpływać na losy UE, gdyby zarazem potężne polskie banki prowadziły ekspansję na terenie całej Unii, polskie koncerny samochodowe, elektroniczne czy AGD otwierały montownie we Francji, Włoszech czy Niemczech, polskie koncerny medialne opanowały rynek prasowy u sąsiadów, polskie filmy szturmowały ‘Box Office’ na świecie, polscy obywatele kupowali akcje na największych giełdach, polscy analitycy należeli do najchętniej czytanych i wpływowych, najlepsi zagraniczni uczeni ubiegali się o angaż na polskich uczelniach, polska administracja i sądownictwo uchodziły za wzorcowe, polska armia cieszyła się opinią nowoczesnej i sprawnej, polscy naukowcy dostarczali gospodarce wiele nowatorskich rozwiązań o globalnym zastosowaniu, do Polski przyjeżdżali pracować i żyć młodzi, wykształceni z Anglii, Holandii, Szwecji itd. Choć w zasadzie, gdyby te warunki zostały spełnione, Polak nie musiałby stawać na czele Rady Europejskiej. Wystarczyłoby, że wskazywałby, kto nim może zostać. Może wtedy zabrakłoby okazji, aby szczęśliwie obranemu rodakowi gromko zaśpiewać “sto lat” w telewizji, ale za to podstawa do zbiorowego narodowego zadowolenia byłaby bardziej namacalna.

    Paweł Ukielski “Pogłębianie integracji europejskiej jest fatalnym błędem, ale co z tego wynika?”

    omp

    31 stycznia 2012

    Krótki esej mojego autorstwa, poświęcony zależnościami pomiędzy pogłębianiem integracji europejskiej a interesami narodowymi Polski i Czech wywołał gromką reakcję Ondřeja Krutílka*. Autor polemiki postanowił w swoim tekście udowodnić, że w głównych tezach przeze mnie przedstawionych istnieje fałsz o fundamentalnym znaczeniu. Niestety, przy każdej kolejnej lekturze artykułu „Pogłębianie integracji europejskiej jest fatalnym błędem” coraz bardziej dochodzę do wniosku, że nie tylko brakuje w nim powyższego dowodu, ale wręcz, że autor polemizuje z tezami, których nie postawiłem. (więcej…)

    Aleksander Surdej, “Dyplomacja – nie adhokracja!”

    omp

    20 stycznia 2012

    Dyplomacja jest sztuką cierpliwego budowania. Nie wiemy kto doradził Premierowi Tuskowi nagły wypad do Rzymu i sugerowanie, że oba kraje powinny głębiej współpracować w obszarze integracji europejskiej. Ale moment został źle wybrany, a inicjatywa źle przygotowana. To prawda, że Polaków i Włochów cechuje, mówiąc słowami Premiera, nie tylko historyczna, lecz całkiem świeża przyjaźń zbudowana na sympatii wielu Włochów do Jana Pawła II jako duchowego przywódcy i jako Polaka. To prawda, że odkąd Polacy zniknęli ze skrzyżowań ulic miast włoskich, gdzie monopolizowali mycie szyb samochodowych (obraz ten uwiecznił film włoski z 1998 roku ”La Ballata dei Lavavetri” (Ballada o zmywaczach szyb) z Agatą Buzek w jednej z głównych ról), nie kojarzą się już z biedakami Europy, lecz bardziej z mogącymi zostawić sporo pieniędzy turystami i pielgrzymami. (więcej…)

    Marek Magierowski, “Tusk wpadł w europułapkę”

    omp

    21 grudnia 2011

    Nasi czescy przyjaciele z think-tanku CDK prowadzą debatę na temat forsowanych w ostatnich dniach pomysłach na opanowanie kryzysu w strefie euro i zarazem przemodelowanie – wydaje się, że rewolucyjne – kształtu UE. Jednym z komentarzy na ten temat, który uznali za szczególnie interesujący, jest głos Marka Magierowskiego, zamieszony na blogu Rzeczpospolitej. Przedstawiamy go, informując zarazem, że na stronach wydawanego przez CDK pisma “Revue Polityka” dostępna jest czeska wersja tego artykułu.

    (więcej…)

    Unia fiskalna to zagrożenie

    Ryszard Legutko

    21 grudnia 2011

    Przedstawiamy komentarz prof. Ryszarda Legutki, posła do Parlamentu Europejskiego, w latach 1992-2005 prezesa Ośrodka Myśli Politycznej. Powstał on dla czołowego czeskiego think-tanku Centrum pro studium demokracie a kultury (CDK) – www.cdk.cz, wydawcy pisma “Revue Politika” (http://www.revuepolitika.cz/), z którym OMP współpracuje m.in. w dziedzinie analiz stosunków polsko-czeskich i głównych politycznych, ekonomicznych i kulturowych trendów we współczesnej Europie. Uwagi prof. Legutki to kolejny głos w dyskusji, zapoczątkowanej tekstem Ondřeja Krutílka “Kto się jeszcze dziwi europejskim dysydentom?” (http://www.omp.org.pl/blog/?p=831).

    (więcej…)

    Kupowanie Europy – rozmowa z prof. Zdzisławem Krasnodębskim

    omp

    7 grudnia 2011

    “Nie ma żadnego powodu, dla którego Polska miałby nawoływać do przebudowania traktatu europejskiego lub zawarcia nowego, który miałby iść w stronę wielkiej federacji. Nie rozumiem, dlaczego miałoby to znaleźć się w naszym programie naprawczym. W swojej przemowie minister spraw zagranicznych połączył dwie rzeczy, mianowicie rozwiązanie kryzysu finansowego i te wielkie instytucjonalne projekty”. Z profesorem Zdzisławem Krasnodębskim rozmawia Wojciech Jakóbik.

    (więcej…)

    Kryzysowa Europa – rozmowa z dr Przemysławem Żurawskim vel Grajewskim

    omp

    30 listopada 2011

    “Sprawę zasadniczą można streścić w pewnej parafrazie hasła głoszonego swego czasu przez Jana Marię Rokitę – „Nicea albo śmierć”, mianowicie „Nicea albo Chmielnicki”. Chodzi mi o to, że albo centralne instytucje unijne będą działały z istotnym, a nie jedynie ozdobnym współudziałem wszystkich krajów członkowskich, z poczuciem rzeczywistego wpływu na podejmowane decyzje, albo dążenie niemiecko-francuskie do stworzenia dyrektoriatu, który będzie narzucał swoją wolę słabszym partnerom i doprowadzi do rozpadu UE”. Z dr Przemysławem Żurawskim vel Grajewskim rozmawia Wojciech Jakóbik (www.ebe.org.pl, www.usa-ue.pl).

    (więcej…)

    Federalizm czyli jak skończyć politykę polską

    Jacek Kloczkowski

    29 listopada 2011

    UE jako twór federacyjny… Akces do obozu niemieckiego jako jedyna alternatywa dla Polski… Wizje Unii Europejskiej i polskiego w niej miejsca, jakie są roztaczane przed nami w ostatnich dniach w wypowiedziach polityków PO i niektórych publicystów, nie są zaskakujące – wszak od dawna przekonuje się nas, że musi być “więcej integracji” a skoro tak, to iść nam trzeba “tylko z Niemcami”. Kryzys ekonomiczny – zafundowany sobie przez Europejczyków m.in. dlatego, że nie potrafili samoograniczać się (albo raczej eurokratów) w zapędach integracyjnych oraz w pędzie do iluzorycznego dobrobytu (tu już zdecydowanie sami sobie winni) – wyraźnie jednak wykorzystywany jest jako pretekst, aby ten unijny centralizm o proniemieckim zabarwieniu promować, jako jedyną drogę ucieczki przed pogłębieniem się zapaści. (więcej…)

    Wojciech Jakóbik, “Mieć ciastko i zjeść ciastko w integracji europejskiej”

    omp

    28 listopada 2011

    W Unii Europejskiej powstaje nowa koncepcja permanentnego odcięcia krajów zdrowych ekonomicznie od tych ogarniętych grecką zarazą. Polski MSZ reaguje szybko, ale niekoniecznie celnie. Berlin i Paryż naciskają na stworzenie nowego modelu głębszej integracji gospodarczej. Niemcy próbowały przeforsować utrzymanie obecnej kondycji prawnej do końca 2012 roku a potem zmianę pozwalającą na zacieśnienie kontroli budżetowej w ramach strefy euro. Okazało się, że nie ma we Wspólnocie poparcia dla takiego rozwiązania. Nawet jeśli uznamy, że pomogłoby ono strefie, to jego wprowadzenie trwałoby co najmniej rok, a kraje zagrożone scenariuszem greckim nie mają tyle czasu. Stąd pomysł stworzenia mechanizmu tylko w ramach strefy euro albo w jeszcze węższym gremium. Minister finansów Wolfgang Schauble stwierdził w wywiadzie dla telewizji ARD, że ,,celem dla państw członkowskich znajdujących się w unii walutowej jest stworzenie ich własnej Unii Stabilności’’. Portal Euroactiv powołuje się na oficjalne źródła, podając jako kolejny scenariusz stworzenie oddzielnego porozumienia z pominięciem Unii Europejskiej wiążącego ,,8 do 10 krajów rdzenia strefy euro’’. (więcej…)