Jednym z najbardziej niepokojących zjawisk towarzyszących
życiu intelektualnemu III Rzeczypospolitej jest odwrócenie się od
dziedzictwa polskiej myśli politycznej. Częstokroć zamiast w dorobku
minionych pokoleń rodzimych myślicieli, poszukujemy inspiracji do
intelektualnych zmagań z dylematami współczesności w dziełach obcych
autorów. A przecież większą w tej materii wartość posiadają dla
nas przemyślenia zakorzenione w polskiej tradycji i odnoszące się
do polskich realiów, bliższe zatem problemom, w obliczu których
stajemy. Nie rezygnując z poznania dokonań myślicieli zagranicznych,
należy przywrócić rodzimemu dorobkowi należne mu miejsce w życiu
intelektualnym III RP. Postępujące w Europie procesy integracyjne
i aktywny w nich udział Państwa Polskiego stanowią dodatkowy ważki
argument, aby poznać i twórczo rozwinąć własne tradycje. Warto zauważyć
z jaką atencją odnoszą się do swych tradycji Anglicy, Francuzi czy
Niemcy. Już chociażby pobieżna obserwacja ich życia intelektualnego
pozwala nam stwierdzić, że rodzimy dorobek jest w tych krajach źródłem
ciągłej inspiracji, czego najlepszym dowodem są nieustannie prowadzone
badania nad narodową spuścizną i związana z nimi prężna działalność
wydawnicza. Polski wkład do życia intelektualnego jednoczącej się
Europy winien być oparty na rodzimym dorobku i powinien stanowić
specyficznie polską propozycję. O tym, czy polska myśl będzie ceniona
poza granicami naszego kraju, zadecyduje jej oryginalność, poziom
intelektualny i skuteczna promocja, a nie jej "uniwersalny"
charakter. Przeciwnie, ślepe naśladownictwo obcych wzorów sławy
i uznania nam nie przyniesie, gdyż myśl polska - lustrzane odbicie
dokonań innych, europejskiego życia intelektualnego z pewnością
nie wzbogaci. Warto zatem nawiązać do chlubnych tradycji XIX wieku
i pierwszej połowy wieku XX, gdy polscy myśliciele, tworząc propozycje
czerpiące z polskiego doświadczenia narodowego, uczestniczyli w
dyskusji o kluczowych aspektach życia kulturalnego i politycznego
Europy, odgrywając w niej czołowe role.
Niezbędnym warunkiem zachowania i popularyzowania
dziedzictwa narodowego jest wydanie najwybitniejszych dzieł polskich
myślicieli politycznych. Wiele bowiem ważnych książek od kilkudziesięciu
lat nie było wznawianych, a ich znajomość, zwłaszcza wśród młodego
pokolenia, jest nikła. Zawstydzający jest fakt, iż niektóre dzieła
zostały wydane w czasach rządów komunistycznych, podczas gdy ich
edycji w wolnej Polsce nie doczekaliśmy się. Zarazem publikowane
w czasach PRL pozycje, bardzo często opatrzone były ideologicznym
komentarzem, znacznie obniżającym wartość tych wydań. Na prezentację
wciąż czeka wiele prac, których treść, a także działalność ich autorów
były nie do zaakceptowania przez komunistów, co sprawiło iż ich
oficjalne wydanie nie było możliwe przed 1989 rokiem. Los taki spotkał
m.in. liczne dzieła powstałe na emigracji, których wkład w rozwój
niezależnej myśli polskiej jest niebagatelny.
Samo wznowienie najważniejszych polskich prac z
pewnością nie wystarczy. Towarzyszyć temu przedsięwzięciu muszą
prace badawcze nad dorobkiem poszczególnych myślicieli. Ich wyniki
powinny być prezentowane nie tylko w postaci opracowań naukowych,
ale również poprzez popularyzatorskie publikacje, ukazujące się
w wysoko nakładowych pismach o zasięgu ogólnopolskim i regionalnym.
Równoległym krokiem winno być podjęcie działań edukacyjnych, kierowanych
przede wszystkim do studentów kierunków humanistycznych, by przybliżyć
historię polskiej myśli politycznej i skłonić do twórczego nawiązywania
do rodzimych tradycji. Tradycje te nie mogą być bowiem wyłącznie
pomnikiem przeszłości, ale przede wszystkim źródłem inspiracji do
analizy i rozwiązywania problemów współczesnej Polski.
Wychodząc z powyższych założeń Ośrodek Myśli Politycznej
przygotował program Biblioteka klasyki polskiej myśli
politycznej. To zaprojektowane na kilka lat przedsięwzięcie
z pewnością przyczyni się do przypomnienia i popularyzacji dorobku
najwybitniejszych polskich myślicieli. Patronat nad programem objął
Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Kazimierz Michał Ujazdowski.
Cele programu:
1. prezentacja, często zapomnianego lub niedocenianego,
intelektualnego dorobku minionych pokoleń polskich myślicieli politycznych
2. inspirowanie współczesnych dyskusji o kluczowych
zagadnieniach życia politycznego, kulturalnego i społecznego Trzeciej
Rzeczypospolitej rozważaniami klasyków polskiej myśli politycznej
3. wydanie pozycji od dawna nie wznawianych, a
stanowiących ważny element tradycji narodowej
4. podjęcie badań naukowych, analizujących dorobek
najwybitniejszych polskich myślicieli politycznych
5. skłonienie młodych ludzi do szukania inspiracji
w polskiej tradycji intelektualnej
W skład kolegium programowego wejdą badacze myśli
politycznej, historycy i prawnicy, związani z głównymi ośrodkami
akademickimi kraju.
Rodzaje podejmowanych działań:
a) wydawanie książek
b) prace edukacyjne i popularyzatorskie
c) prace badawcze
Ad. 1a - wydawnictwa
-
<div align="justify" class=Section1>prezentacja dzieł, które od lat
nie były wznawiane. Każde opatrzone zostanie komentarzem naukowym
i bogatymi przypisami, objaśniającymi konteksty
