Archiwum dla Listopad, 2011

Wpisy :

    Kryzysowa Europa – rozmowa z dr Przemysławem Żurawskim vel Grajewskim

    omp

    30 listopada 2011

    “Sprawę zasadniczą można streścić w pewnej parafrazie hasła głoszonego swego czasu przez Jana Marię Rokitę – „Nicea albo śmierć”, mianowicie „Nicea albo Chmielnicki”. Chodzi mi o to, że albo centralne instytucje unijne będą działały z istotnym, a nie jedynie ozdobnym współudziałem wszystkich krajów członkowskich, z poczuciem rzeczywistego wpływu na podejmowane decyzje, albo dążenie niemiecko-francuskie do stworzenia dyrektoriatu, który będzie narzucał swoją wolę słabszym partnerom i doprowadzi do rozpadu UE”. Z dr Przemysławem Żurawskim vel Grajewskim rozmawia Wojciech Jakóbik (www.ebe.org.pl, www.usa-ue.pl).

    (więcej…)

    Federalizm czyli jak skończyć politykę polską

    Jacek Kloczkowski

    29 listopada 2011

    UE jako twór federacyjny… Akces do obozu niemieckiego jako jedyna alternatywa dla Polski… Wizje Unii Europejskiej i polskiego w niej miejsca, jakie są roztaczane przed nami w ostatnich dniach w wypowiedziach polityków PO i niektórych publicystów, nie są zaskakujące – wszak od dawna przekonuje się nas, że musi być “więcej integracji” a skoro tak, to iść nam trzeba “tylko z Niemcami”. Kryzys ekonomiczny – zafundowany sobie przez Europejczyków m.in. dlatego, że nie potrafili samoograniczać się (albo raczej eurokratów) w zapędach integracyjnych oraz w pędzie do iluzorycznego dobrobytu (tu już zdecydowanie sami sobie winni) – wyraźnie jednak wykorzystywany jest jako pretekst, aby ten unijny centralizm o proniemieckim zabarwieniu promować, jako jedyną drogę ucieczki przed pogłębieniem się zapaści. (więcej…)

    Wojciech Jakóbik, “Mieć ciastko i zjeść ciastko w integracji europejskiej”

    omp

    28 listopada 2011

    W Unii Europejskiej powstaje nowa koncepcja permanentnego odcięcia krajów zdrowych ekonomicznie od tych ogarniętych grecką zarazą. Polski MSZ reaguje szybko, ale niekoniecznie celnie. Berlin i Paryż naciskają na stworzenie nowego modelu głębszej integracji gospodarczej. Niemcy próbowały przeforsować utrzymanie obecnej kondycji prawnej do końca 2012 roku a potem zmianę pozwalającą na zacieśnienie kontroli budżetowej w ramach strefy euro. Okazało się, że nie ma we Wspólnocie poparcia dla takiego rozwiązania. Nawet jeśli uznamy, że pomogłoby ono strefie, to jego wprowadzenie trwałoby co najmniej rok, a kraje zagrożone scenariuszem greckim nie mają tyle czasu. Stąd pomysł stworzenia mechanizmu tylko w ramach strefy euro albo w jeszcze węższym gremium. Minister finansów Wolfgang Schauble stwierdził w wywiadzie dla telewizji ARD, że ,,celem dla państw członkowskich znajdujących się w unii walutowej jest stworzenie ich własnej Unii Stabilności’’. Portal Euroactiv powołuje się na oficjalne źródła, podając jako kolejny scenariusz stworzenie oddzielnego porozumienia z pominięciem Unii Europejskiej wiążącego ,,8 do 10 krajów rdzenia strefy euro’’. (więcej…)

    Radosław Żurawski vel Grajewski, “Największe błędy w historii Polski”

    omp

    21 listopada 2011

    Zabierając głos w dyskusji nad największymi błędami w historii Polski, jako kolejny już dyskutant, staję w obliczu niebezpieczeństwa powtarzania pewnych myśli, czy wskazań tych momentów dziejowych, które narzucają się jako istotne punkty zwrotne w naszych dziejach, oceniane negatywnie i postrzegane, jako źródła przyszłych nieszczęść. Rozmawiamy wszak wciąż o tej samej historii naszego kraju, w której sprowadzenie Krzyżaków do Polskie przez Konrada Mazowieckiego i cała późniejsza „kariera Prus”, tak fatalnie tolerowana przez Polskę, mającą kilkakrotnie okazję zlikwidować ten problem jako kwestię polityczną, jest trudna do niezauważenia i niewskazania, jako istotny element poszukiwanej „listy błędów”. Muszą się na niej znaleźć także omawiane już, niepotrzebnie prowokowane polityką dynastyczną Zygmunta III Wazy wojny szwedzkie, zmarnowana przez tegoż króla szansa objęcia cywilizacyjnymi wpływami polskimi Moskwy, forsowanie Unii Brzeskiej – a przez to popchnięcie prawosławnych mieszkańców Rzeczyposplitej w ramiona moskiewskie, nieumiejętność, a może niemożność w realiach XVII w. rozwiązania problemu kozaczyzny, liczne błędy „taktyczne” w kolejnych powstaniach ze szczególną ich kumulacja w powstaniu listopadowym itd. (więcej…)

    Wojciech Jakóbik, “Europejska tragedia”

    omp

    17 listopada 2011

    Wiadomo już,  że po Grecji po ekonomicznej równi pochyłej staczają się już Włochy i pozostałe kraje peryferyjne. Nawet optymiści przyznają, że Europa znalazła się w największym kryzysie od czasu Wielkiego Kryzysu. Problemy finansowe przenoszą się także do krajów jądra strefy euro – Wall Street Journal wśród krajów zagrożonych tarapatami wymienia już Austrię, Holandię, Finlandię i Francję[1]. W całej Europie rośnie wskaźnik rentowności obligacji, co oznacza że maleje dla nich zaufanie inwestorów. Pozbywają się oni aktywów europejskich co powoduje odpływ pieniędzy z rynków i spadek płynności finansowej. Na długą metę wyciekanie pieniędzy ze Starego Kontynentu może doprowadzić do załamania się systemu bankowego, który stanie się niewypłacalny. Drukowanie kolejnych stert papieru przez Europejski Bank Centralny nie może trwać wiecznie. (więcej…)