Twierdzenie, że dzieci nie ponoszą odpowiedzialności za czyny swych rodziców jest oczywistością. Gdybyśmy jednak powiedzieli, że rodzice nie ponoszą odpowiedzialności za czyny swych dzieci – trudno byłoby uznać tę tezę za w pełni prawdziwą. Przez wychowanie, przykład własnego życia kształtują swoje potomstwo. Nie jest to mechanizm nieodwracalny. Wiele dzieci potrafi dość skutecznie wyzwolić się z wzorców obowiązujących w rodzinnym domu. Znacznie częściej jednak przejmują – często nieświadomie – sposób postępowania, latami obserwowany u swych rodziców. O tym podstawowym mechanizmie uczą się już początkujący studenci psychologii czy pedagogiki. (więcej…)
Archiwum Autora
- Doktor habilitowany, historyk, politolog, pracownik Instytutu Pamięci Narodowej Oddział w Krakowie, profesor nadzwyczajny w Akademii Ignatianum w Krakowie, członek Zarządu Ośrodka Myśli Politycznej, zastępca redaktora naczelnego „Zeszytów Historycznych WiN-u”, członek redakcji „Horyzontów Polityki”, redaktor popularno-naukowej serii „Z archiwów bezpieki – nieznane karty PRL” oraz naukowych serii wydawniczych „Niezłomni”, „Normatywy aparatu represji”, „Zagadnienia źródłoznawcze”. Wydał monografie: „Polityka czy sprawiedliwość? Wojskowy Sąd Rejonowy w Krakowie (1946–1955)” (2005), „Skazani na karę śmierci przez Wojskowy Sąd Rejonowy w Krakowie 1946–1955” (2005), „Podręcznik bezpieki. Teoria pracy operacyjnej Służby Bezpieczeństwa w świetle wydawnictw resortowych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych PRL (1970–1989)” (2007) i zbiór studiów „Raj grabarzy narodu. Studia i materiały do dziejów aparatu represji w Polsce »ludowej« 1945–1989” (2010). Jest współautorem książek: „Kościół zraniony. Sprawa ks. Lelity i proces Kurii krakowskiej” (2003), „Komunizm w Polsce” (2005), „Twarze krakowskiej bezpieki. Obsada stanowisk kierowniczych Urzędu Bezpieczeństwa i Służby Bezpieczeństwa w Krakowie. Informator personalny” (2006), „Po dwóch stronach barykady PRL” (2007), „Ludzie bezpieki województwa krakowskiego. Obsada stanowisk kierowniczych Urzędu Bezpieczeństwa i Służby Bezpieczeństwa w województwie krakowskim. Informator personalny” (wyd. 1 – 2007, wyd. 2 -2009), „Kronika komunizmu w Polsce” (2009), „Osądź mnie Boże… Ks. Władysław Gurgacz – kapelan Polski Podziemnej” (2009), „Od niepodległości do niepodległości. Historia Polski 1918–1989” (wyd. 1 – 2010, wyd. 2 – 2012). Jest redaktorem i współredaktorem kilkunastu prac zbiorowych. Publikował m.in. w: „Aparacie Represji w Polsce Ludowej 1944-1989”, „Arcanach”, „Horyzontach Polityki”, „Horyzontach Wychowania”, „Krakowskim Roczniku Archiwalnym”, „Pamięci i Sprawiedliwości”, „Zeszytach Historycznych Stowarzyszenia Żołnierzy Armii Krajowej”, „Zeszytach Historycznych WiN-u”,, a także w: „Biuletynie Instytutu Pamięci Narodowej”, „Gazecie Polskiej”, „Gościu Niedzielnym”, „Naszym Dzienniku”, „Nowym Państwie”, „Rzeczpospolitej” i „Tygodniku Powszechnym”. Stale współpracuje z „Dziennikiem Polskim” i „Posłańcem Serca Jezusowego”.
Filip Musiał
Wpisy Filip Musiał:
Dzieci „rodziców z przeszłością”
30 stycznia 2013„Awanturnikom trzeba skrępować ręce” (30 lat po wprowadzeniu stanu wojennego)
11 grudnia 2011“Mam za sobą dość doświadczenia, aby rozpaczliwie walczyć o to, co można ocalić” – deklarował 5 grudnia 1981 r. Wojciech Jaruzelski przed członkami Biura Politycznego KC PZPR. Tydzień później – 13 grudnia 1981 r. w PRL wprowadzono stan wojenny, który zniesiono dopiero 22 lipca 1983 r. W czasie jego trwania internowano około 10 tys. osób, blisko 12 tys. osób zostało skazanych przez sądy wojskowe i powszechne – w tym blisko 3400 na kary więzienia, tzw. kolegia do spraw wykroczeń orzekły kary wobec blisko 210 tys. osób, blisko 2500 zmuszono do wyjazdu z kraju z paszportem w jedną stronę, innych wzywano do odbycia służby, bądź przeszkolenia wojskowego, tysiące zwolniono z pracy, rozerwano rodziny, setki dzieci internowanych i skazywanych trafiły do sierocińców… To była cena, jaką zapłacili Polacy za to, by Wojciech Jaruzelski mógł utrzymać władzę, by komunistyczny reżim mógł złamać kręgosłup „Solidarności”. (więcej…)
Częściowo wolne wybory w Sowietach (z polskimi wyborami z czerwca 1989 r. w tle)
25 maja 2011Stwierdzenie, że wybory z czerwca 1989 r. w Polsce były pierwszym tego typu głosowaniem w bloku wschodnim nie do końca jest prawdziwe. Koncentracja na wydarzeniach polskich i nie dostrzeganie tego, co działo się wcześniej lub w tym samym czasie w innych krajach sowieckiego imperium sprawia, że umyka logika wydarzeń drugiej połowy lat 80. (więcej…)
Wypełniony kontrakt – stracona szansa
1 czerwca 2010Po sierpniu 1980 r. w „Solidarności” miało działać, lub ją wspierać, niemal 10 mln osób. Ten ruch zrzeszający jedną trzecią dorosłych Polaków nie zdołał wówczas złamać reżimu, a sam został zdławiony wprowadzonym przez Wojciecha Jaruzelskiego stanem wojennym. Osiem lat później liczebność opozycji szacowano na 55 tys. osób. To nie ich bała się władza komunistyczna najbardziej. Sen z powiek włodarzy Kremla i ich namiestników w bloku wschodnim spędzała zapaść gospodarcza sowieckiego imperium. Groziła erupcją społecznego niezadowolenia tak wielką, że mogłaby ona zmieść czerwony reżim.
