Archiwum dla ‘Polityka i ekonomia’

Wpisy :

    Walka o rozkład dynamicznych korzyści – rozmowa z prof. Aleksandrem Surdejem

    omp

    24 lutego 2016

    Transatlantyckie i transpacyficzne porozumienia handlowe – TTIP i TPP – wywołują duże emocje, choć na razie nie na masową skalę. Wzbudzają kontrowersje swoją treścią i sposobem ich uzgadniania i forsowania. Dla jednych są symbolem postępu stosunków międzynarodowych i szansą – gospodarczą i polityczną – dla ich uczestników, dla innych zapowiedzią poważnych kłopotów i potwierdzeniem generalnie złej opinii o współczesnym świecie. Przedstawiamy opinię na temat obu porozumień prof. Aleksandra Surdeja.

    (więcej…)

    Kryzys grecki. Ameryka mówi: winni są w Europie

    omp

    15 lipca 2015

    Przyczyny greckiego kryzysu znane są co prawda z grubsza od dawna, ale dopiero jego eskalacja sprawiła, że stały się one przedmiotem gorącej dyskusji w Europie i Stanach Zjednoczonych, dotyczącej obecnie głównie tego, które są kluczowe i co z nimi można zrobić na przyszłość, nie tylko w przypadku Grecji (zwłaszcza przy założeniu, że najwięcej zawaliła sama konstrukcja strefy euro, czyli UE). Na stronie sporyokapitalizm.pl przedstawiamy streszczenie kolejnego artykułu na ten temat, autorstwa Scott Monje, redaktora naczelnego „Encyclopedia Americana”, który zamieścił go na stronie “Foreign Policy”. Podobnie jak w przypadku większości innych głosów zza Oceanu, i ten winą za obecny stan rzeczy obarcza generalne europejskie mechanizmy gospodarczo-polityczne, czyli UE. (więcej…)

    UE wobec Rosji: polityczna bezradność z powodu ekonomii? – rozmowa z prof. Aleksandrem Surdejem

    omp

    12 grudnia 2014

    Czy sankcje UE mogą zmusić Rosję do zmiany polityki wobec Ukrainy? Czy w realiach współczesnej, powiązanej kapitałowo, infrastrukturalnie i surowcowo globalnej gospodarki mają one jeszcze rację bytu? Czy Unia Europejska jest w stanie zaryzykować swą pomyślność gospodarczą i dobrobyt swych mieszkańców, by stawić czoła ekspansji Kremla? Czy może Rosję osłabi to, co do niedawna wydawało się jej siłą: sytuacja na rynku surowców energetycznych? Te i inne kwestie są poruszone w rozmowie z prof. Aleksandrem Surdejem z Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie. (więcej…)

    Prawa naturalne naszych czasów

    omp

    31 października 2014

    Premier Orban to kolejny polityk w Europie, który przekonuje się, że przy zwiększaniu różnych obciążeń fiskalnych czy gmatwaniu przepisów, na potężny opór napotyka się głównie wtedy, gdy chce się tym obarczyć Internautów. Szkoda, że takiej mobilizacji nie ma np. przy okazji podwyższania VAT-u, choć wstrzemięźliwość reakcji na takie kroki rządu nie ma przecież nic wspólnego z obywatelską gotowością do ponoszenia ofiar w imię zmniejszania dziur budżetowych.
    (więcej…)

    1.7 mld powodów by się pożegnać?

    Jacek Kloczkowski

    24 października 2014

    Przez Twitter (i nie tylko, ale on dobrze ilustruje trend) przelewa się dziś fala niezadowolenia angielskich konserwatystów, rozsierdzonych oczekiwaniem Komisji Europejskiej, by Wielka Brytania wrzuciła w unijną czeluść finansową 1.7 mld funtów „extra” – gdyż brytyjska gospodarka radzi sobie lepiej niż zakładano. Jak duża to kwota może świadczyć to, że dotychczasowa kontrybucja WB do wspólnej kasy UE – tak bardzo Anglików (mimo „rabatu” wywalczonego przez Margaret Thatcher) irytująca – wynosi 8.6 mld.

    Komisja Europejska twierdzi, że za jej wystąpieniem do Londynu o dodatkowe fundusze nie stoją względy polityczne, a jedynie czysto techniczne, związane z obowiązującymi regułami: wskaźniki się poprawiają, statystyki to odnotowują, coś się przelicza, coś wychodzi – na końcu trzeba płacić. Tyle że wobec wielkiej dyskusji w Anglii, co robić z członkostwem w UE, gdy Konserwatyści mają już z kim tam przegrać na prawo od siebie (Farage i co.), a przynajmniej przez ową antyunijną alternatywę stracić przewagę nad Partią Pracy, takie „techniczne” rzekomo postawienie sprawy w Brukseli (czy gdzie tam zapadła decyzja, aby rząd Camerona teraz tym obarczyć), staje się polityczne aż do bólu i może mieć daleko idące skutki dla dalszych losów Wielkiej Brytanii w UE.

    (więcej…)

    Euro to błąd, czyli o tym, że jednak można

    omp

    6 lutego 2014

    Toż to mowa antyeuropejska: “euro było błędem”. Kto tak rzecze? Henri Guaino – ważny doradca Sarkozy’ego, gdy ten był prezydentem. W wywiadzie dla Le Figaro nie rekomenduje co prawda wyjścia Francji ze strefy euro, gdyż stanowiłoby ono – według niego – zbyt duże ryzyko. Niemniej jego krytyka euro jest stanowcza. I symptomatyczna. Oczywiście, nie jest ona obecnie niczym nadzwyczajnym. Niemniej, jej przejawy, dochodzące ze stron niepodejrzewanych o “zwierzęcy eurosceptycyzm”, warto przywoływać choćby po to, by wspomnieć jak to jeszcze niedawno w Polsce (i w całej niemal UE) w kręgach euroentuzjastycznych potępiano w czambuł tych, którzy uważali, że euro to zły pomysł. W tych, europejskich, sprawach ‘herezje’ niekiedy całkiem szybko stają się dogmatami a przynajmniej okazują się dopuszczalnymi argumentami w dyskusji na poważne tematy. Choć oczywiście dobrze by było, żeby konsekwentni krytycy euro nie uwierzyli z kolei w swoją nieomylność, rozciągając ją z oceny “wspólnej” waluty na inne elementy europejskiej układanki. Tu nikt na nieomylność nie ma bowiem patentu.

    Wojciech Jakóbik, “Zabawy w drukarnię ciąg dalszy”

    omp

    8 września 2012

    Europejski Bank Centralny ogłosił nowy plan skupu obligacji krajów strefy euro pogrążonych w kryzysie finansowym. Rynki zareagowały optymistycznie, politycy otworzyli szampana. Tylko jeden prezes Bundesbanku nie podziela tej radości. Okazuje się, że stanowisko Niemca jest jednym z ostatnich głosów rozsądku w eurolandzie. Entuzjazm rynków z powodu dopływu gotówki jest zrozumiały. Płynność w krajach grupy PIGS zostanie przywrócona. Już teraz nastąpił spadek rentowności obligacji hiszpańskich i włoskich, a tym samym wzrosło względem nich zaufanie. Szczególnie ucieszyli się politycy, na czele z przewodniczącym PE Martinem Schultzem, którzy ze spokojem mogą powrócić do realizacji koncepcji państwa opiekuńczego z nowymi pieniędzmi na dalszą realizację programów socjalnych. Reformy i plany dotkliwych cięć znów można odłożyć do lamusa. Czyżby?

    (więcej…)

    Wojciech Jakóbik, “Zabawa w drukarnię”

    omp

    13 sierpnia 2012

    Z konserwatywnego punktu widzenia Europę ogarnęła choroba psychiczna. Analitycy i ekonomiści spierają się co do roli Europejskiego Banku Centralnego w walce z kryzysem. Spór dotyczy jednak tego komu i ile euro ma on wydrukować. To niedorzeczne. Model systemu ekonomicznego, w którym pieniądza stale przybywa na rynku, jest do utrzymania jeżeli wspiera go silne demograficznie społeczeństwo i płynny, żywotny rynek finansowy, a i to ostatecznie kończy się rolowaniem długu, czego przykładem są Stany Zjednoczone.

    (więcej…)

    Aleksander Surdej, “Pełzająca reforma emerytur”

    omp

    14 marca 2012

    Rząd bierze – jak zwykł mawiać premier – “na klatę” reformę emerytalną. Dociekliwy obywatel ma jednak prawo zapytać, co ile lat konieczna jest reforma emerytalna, skoro pamięta jeszcze o tym, że reforma z roku 1999 miała doprowadzić do powstania systemu emerytalnego, który jest zarówno trwały, jak i efektywny, czyli zapewniający przyszłym emerytom wyższe świadczenia. Czy więc reforma sprzed zaledwie kilkunastu lat była błędem? Na czym powinny polegać zmiany w systemie emerytalnym, aby nowy system okazał się i trwały, i elastyczny?

    (więcej…)

    Wojciech Jakóbik, “Czekając znowu na barbarzyńców”

    omp

    15 lutego 2012

    W Pekinie rozpoczął się szczyt UE-Chiny. Tymczasem w Europie trwa dramatyczna walka o odsunięcie widma zapaści gospodarczej. Uwaga ekspertów skupia się na Grecji. Można powiedzieć, że Grecy nie mają już wpływu na własną politykę gospodarczą. Już widać pierwsze efekty wprowadzenia pod presją Unii Europejskiej na czele z jej mecenasem finansowym – Berlinem trudnych reform budżetowych. Grecja niweluje państwo opiekuńcze i próbuje zwrócić pieniądze drukowane przez lata na jego utrzymywanie. Według specjalistów greckie załamanie trwa znacznie dłużej niż typowe kryzysy budżetowe, jak np. kryzys w Argentynie (2001) czy na Łotwie (2008). W nadziei na dalszą pomoc finansową Grecy będą zmuszeni wprowadzać kolejne cięcia. Dotychczasowe działania spowodowały w tym roku spadek greckiego PKB o 6,8 procent i wzrost bezrobocia do poziomu 20 procent. Tak upada mit o utrzymywalności welfare state. (więcej…)